Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ένας από τους δορυφόρους του πλανήτη Ουρανού, η Μιράντα, είναι ένας ακόμη από τους αποκαλούμενους «ωκεάνιους κόσμους» του ηλιακού μας συστήματος δηλαδή διαθέτει υπόγειο ωκεανό και άρα γίνεται αυτόματα ένας ακόμη υποψήφιος κόσμος για να διαθέτει ζωή.
Η ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού στη Μιράντα αν τελικά επιβεβαιωθεί θα θέσει σε αμφισβήτηση πολλές απόψεις και θεωρίες σχετικά με την ιστορία και τη σύνθεση του φεγγαριού.
«Το να βρούμε στοιχεία για έναν ωκεανό μέσα σε ένα μικρό διαστημικό σώμα όπως η Μιράντα είναι απίστευτα εκπληκτικό. Βοηθά να βασιστούμε στην ιστορία ότι μερικά από αυτά τα φεγγάρια στον Ουρανό μπορεί να είναι πραγματικά ενδιαφέροντα – ότι μπορεί να υπάρχουν αρκετοί ωκεάνιοι κόσμοι γύρω από έναν από τους πιο μακρινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, κάτι που είναι συναρπαστικό και παράξενο» λέει ο Τομ Νορντχάιμ, πλανητικός επιστήμονας στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής Johns Hopkins (APL) Μέριλαντ των ΗΠΑ εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «The Planetary Science Journal».
Η Μιράντα είναι ένα από τα φεγγάρια του ηλιακού συστήματος που ξεχωρίζει. Οι λίγες εικόνες που τραβήχτηκαν από το σκάφος Voyager 2 το 1986 δείχνουν ότι η Μιράντα διαθέτει μία από τις πιο ακραίες και ποικίλες τοπογραφίες από κάθε άλλο αντικείμενο στο ηλιακό μας σύστημα. Εχει μια επιφάνεια που οι ειδικοί λένε ότι θυμίζει το πρόσωπο του Φρανκεστάιν είναι γεμάτη αυλακώσεις και περιοχές με κρατήρες τετραγωνισμένες με τρόπο τέτοιο που θυμίζει πάπλωμα. Οι περισσότεροι ερευνητές υποπτεύονται ότι αυτές οι παράξενες δομές είναι αποτέλεσμα παλιρροϊκών δυνάμεων και θέρμανσης μέσα στο φεγγάρι.
Οι ερευνητές λένε ότι οι προσομοιώσεις και τα μοντέλα της μελέτης τους δείχνουν την ύπαρξη ενός ωκεανού βάθους 100 χλμ. ο οποίος βρίσκεται κάτω από ένα στρώμα πάγου πάχους 30 χλμ.
Ο δορυφόρος
Η Μιράντα είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Ουρανού και ο δέκατος όγδοος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Ανακαλύφθηκε από τον Γκέραρντ Κάιπερ στις 16 Φεβρουαρίου 1948[1] και πήρε το όνομά του από τη Μιράντα, η οποία ήταν η κόρη του Πρόσπερου στο έργο του Σαίξπηρ, «Η Τρικυμία». Όλοι οι δορυφόροι του Ουρανού έχουν ονόματα από έργα του Σαίξπηρ. Άλλη του φεγγαριού ονομασία είναι Ουρανός V (Uranus V, δηλαδή ο πέμπτος από τους δορυφόρους του Ουρανού που έχει ονομαστεί).
Με διάμετρο μόλις 472 χιλιόμετρων, η Μιράντα είναι ένα από τα μικρότερα αντικείμενα στο ηλιακό μας σύστημα που είναι γνωστό ότι είναι σφαιρικό από τη βαρύτητά της. Μέχρι στιγμής, το σύστημα του Ουρανού έχει μελετηθεί από κοντά μόνο μία φορά, από το διαστημικό σκάφος Voyager 2 τον Ιανουάριο του 1986. Εκείνη την περίοδο μόνο το νότιο ημισφαίριο της Μιράντας ήταν στραμμένο προς τον Ήλιο, έτσι μόνο αυτό έχει φωτογραφηθεί.
Naftemporiki.gr