Η Κως
miriotou
Wed, 06/07/2023 – 11:21
Το νησί του Ιπποκράτη που δεν έχει ασθενοφόρα, που δεν μπορεί να βρει σπίτια για τους γιατρούς, που δεν δύναται να βρει προσωπικό για να καλύψει τις ειδικές ανάγκες των ασθενοφόρων. Τα οποία, όμως, διαθέτει από δωρεές! Και, όπως, ομολογήθηκε από τον υποδιοικητή του νοσοκομείου «δεν βρίσκουμε γιατί το νησί δεν έχει ανεργία»!
Την ίδια στιγμή άνθρωποι μεταφέρονται σε κάρα στα νοσηλευτικά ιδρύματα και για να καλυφθούν οι ανάγκες θα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο, τα ιδιωτικά νοσοκομεία, ενοικιάζοντας τα ασθενοφόρα και το ειδικευμένο προσωπικό! Ενώ διαθέτει, θα νοικιάσει!
Γιατί τα ιδιωτικά νοσοκομεία βρίσκουν ειδικευμένο προσωπικό; Γιατί διαθέτουν με ίδιους πόρους, ασθενοφόρα; Γιατί δύνανται να παρέχουν υπηρεσίες; Και το δημόσιο νοσοκομείο αδυνατεί; Γιατί το 2023 η τοπική αυτοδιοίκηση περί άλλων τυρβάζει; Δεν ψηφίζω δήμαρχο για το στολισμό των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Ψηφίζω για να λύνει τα τοπικά προβλήματα. Γιατί μονίμως στην Ελλάδα να παίζεται το γνωστό πίνγκ-πόνγκ των ευθυνών; Με θύματα μονίμως τους πολίτες, τις περιουσίες τους, τη ζωή τους;
Δεν είναι δυνατόν σε κάθε καταστροφή να ανακαλύπτουμε τα κενά που χρόνια υπάρχουν. Να τα συζητάμε για μια εβδομάδα και μετά να επαναλαμβάνουμε το ίδιο σκηνικό στην επόμενη καταστροφή ή στην επόμενη ανθρώπινη τραγωδία.
Είναι σαν ζούμε την ημέρα της Μαρμότας. Με τη διαφορά, όμως, πως δεν είναι ταινία αλλά θρήνος. Και ο πόνος δεν τελειώνει με τους τίτλους τέλους αλλά τον βιώνουμε για μια ολάκερη ζωή.
Σε ένα νησί που έχει σαράντα χιλιάδες μόνιμους κατοίκους και το καλοκαίρι αυξάνονται στους εκατόν πενήντα χιλιάδες! Με ένα ασθενοφόρο! Με λιγοστούς γιατρούς και με καθόλου εξειδικευμένο προσωπικό.
Και να με συγχωρείτε για την ένταση του λόγου αλλά αυτά είναι τα προβλήματα που οφείλει να λύσει το γενικό κράτος. Υγεία και Παιδεία. Με την πρωτοβουλία της πολιτείας θα βρεθούν οι λύσεις. Και θα αναλάβει επιτέλους και την ευθύνη του ο δήμαρχος και η διοίκηση του νοσοκομείου και οι υπουργοί. Το κράτος δεν εκσυγχρονίζεται αυτοβούλως. Ούτε μαγικές λύσεις υπάρχουν. Ούτε ο κάθε πρωθυπουργός έχει στην κατοχή του το μαγικό ραβδί του Χάρι Πότερ για όλα τα προβλήματα ενός κράτους που εδράζεται στην «αθωότητα» και τη μετάδοση των ευθυνών.
Αλλά πρέπει να βρεθεί λύση. Γιατί η Κώς, δεν είναι μια εξαίρεση. Είναι ο κανόνας μιας μίζερης αντίληψης. Είναι ο καθρέφτης ολάκερου του κράτους.
Και ναι έχουν γίνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια. Και ναι δεν ζούμε κάτω από την απειλή της οικονομικής καταστροφής. Και ναι ευτυχώς δεν θα ξανακλείσουν οι τράπεζες. Και ναι μπορούμε να σχεδιάζουμε. Και να αλλάζουμε τους κανόνες που μας γυρίζουν χρόνια πίσω.
Όραμα χωρίς στόχους, παραμένει όνειρο. Και ούτε καν θερινής νυχτός…