Ήταν 29 Αυγούστου 2023, όταν συστήθηκε ευρέως στο πανελλήνιο. Τον έλεγαν Στέφανο και είχε να μας πει κάτι… Σαν σήμερα, έναν χρόνο πριν, ο 34 ετών (τότε) Στέφανος Κασσελάκης μπήκε στην πολιτική ζωή της χώρας ανακοινώνοντας την υποψήφιότητά του για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν ο νεότερος διεκδικητής μιας τέτοιας θέσης στην κοινοβουλευτική ιστορία.
Το απόγευμα εκείνης της ημέρας ο Στέφανος Κασσελάκης βρέθηκε στην περιοχή που είναι και τώρα, έναν χρόνο μετά. Από τα Χανιά, την ιδιαίτερη πατρίδα του και τον τάφο των Βενιζέλων, αποφάσισε να εκκινήσει την προεκλογική του κούρσα για τη διαδοχή του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν το αουτσάιντερ, απέναντι σε υποψηφιότητες με ισχυρό αποτύπωμα μέσα στο κόμμα. Θα μπορούσε ο αμερικανοτραφής απόδημος, ο γεννημένος στην Εκάλη και σπουδαγμένος σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ γιος επιχειρηματία, που εργάστηκε για την Goldman Sachs, να ηγηθεί της παράταξης που στέγασε πολιτικά τον Γλέζο, τον Κύρκο, τον Αλαβάνο, τον Δραγασάκη, τον Φλαμπουράρη και πολλά άλλα ιστορικά στελέχη της Αριστεράς;
Το ερώτημα απαντήθηκε 20 ημέρες μετά. Ο αουτσάιντερ ήρθε πρώτος σε σταυρούς, αφήνοντας πίσω του τους Αχτσιόγλου, Τσακαλώτο, Παππά (και Τζουμάκα) και μια εβδομάδα αργότερα, αντιμέτωπος με τη βασική εκπρόσωπο του «ορθόδοξου» ΣΥΡΙΖΑ, μια πολιτικό της γενιάς των σαραντάρηδων μέσα στο κόμμα, κατάφερε να πάρει αυτό για το οποίο ήρθε: τα κλειδιά της παράταξης βρίσκονταν στα δικά του χέρια.
Ήταν η στήριξη του Παύλου Πολάκη και της ομάδας του; Ήταν το «άστρο» ενός ομολογουμένως φωτογενούς φρέσκου προσώπου, που αγαπάει και αγαπιέται από την κάμερα και τα μέσα, τα οποία χειρίζεται ως έμπειρος μαέστρος; Ήταν το νέο πρόσωπο που
αναζητούσε η γενιά των social media στα οποία μεσουράνησε με εξαιρετική δεξιοτεχνία;
Μήπως ότι στην κάλπη προσήλθαν εκτός από τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ και ψηφοφόροι άσχετοι με την παράταξη, που θέλησαν να δώσουν το εισιτήριο σε κάτι καινούριο;
Μπορεί όλα αυτά μαζί, μπορεί και κανένα. Υπάρχει όμως μια κοινή παραδοχή, που πλέον δεν αμφισβητείται: Τις λίγες ημέρες που μεσολάβησαν από την ανακοίνωση της υποψιότητάς του μέχρι την εκλογή του, με τη συμμετοχή ή όχι του ίδιου, εκούσια ή
ακούσια, η ζυγαριά γέμισε από lifestyle και άδειασε από πολιτική.
Η Ελλάδα ζούσε στον αστερισμό της «φρενίτιδας Κασσελάκη». Ένα πρωτόγνωρο μίγμα με υλικά τη σχέση του με τον σύντροφό του Τάιλερ, τη βόλτα της σκυλίτσας τους Φάρλι, την επίσκεψη του ζευγαριού στο γυμναστήριο, τα πολυτελή ακίνητα και την αστική καταγωγή του. Ερωτήματα όπως το πότε έμαθαν οι γονείς του ότι είναι γκέι και πώς αντέδρασαν, πώς γνωρίστηκαν με τον Τάιλερ, αν θέλουν να κάνουν παιδί και πότε (το ότι θέλουν και συγκεκριμένο φύλο το… «μοιράστηκε» ο ίδιος λίγο αργότερα, προκαλώντας τσουνάμι αντιδράσεων) μονοπώλησαν το ενδιαφέρον, πετώντας τη μπάλα σε ένα γήπεδο που δε θα μπορούσε να παίξει κανένας παραδοσιακός πολιτικός.
Ο πρόεδρος σε αριθμούς
Ο Στέφανος Κασσελάκης αγαπάει την τεχνοκρατική διοίκηση. Παρουσιάσεις σχεδίων και προτάσεων, ηλεκτρονικές πλατφόρμες, διαδικτυακές συναντήσεις, πλάνα και αριθμοί. Ένας πολιτικός – διευθύνων σύμβουλος σε ένα κόμμα – εταιρεία. Τι φανερώνουν όμως τα νούμερα του προέδρου;
Το ποσοστό του σχεδόν 45% του Στέφανου Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν de facto η πρώτη και τελευταία επιτυχία του. Ο Στέφανος Κασσελάκης, έναν χρόνο πριν, ανέλαβε ένα κόμμα με 47 κοινοβουλευτικές έδρες, ενώ σήμερα διαθέτει μόλις 34, κρατώντας οριακά τον τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μόλις σε έναν μήνα από την εκλογή του ήρθε ο πρώτος ισχυρός κλυδωνισμός, με την αποχώρηση 46 στελεχών της
Κεντρικής Επιτροπής, τη διαγραφή 2 βουλευτών από την κοινοβουλευτική ομάδα και την ανεξαρτητοποίηση άλλων 9. Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου ήταν ακόμη ένα γεγονός, στο οποίο μετριέται αριθμητικά η αποτελεσματικότητα του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος: Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν 3 μονάδες κάτω από τις βουλευτικές εκλογές έναν χρόνο πριν, όμως για το επιτελείο του Προέδρου βαφτίστηκε ως νίκη, καθώς το κόμμα διατηρήθηκε στη δεύτερη θέση. Για τη χαώδη διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, ούτε λόγος.
Σεισμοί και κρίσεις
Έναν χρόνο μετά την είσοδό του στην πολιτική, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει απέναντί του τον άνθρωπο που όχι μόνο τον… νομιμοποίησε εντός κόμματος, αλλά τον στήριξε με νύχια και με δόντια, επιτιθέμενος σχεδόν λυσσαλέα σε όποιον επιχείρησε να ασκήσει κρητική εναντίον του.
Ο Παύλος Πολάκης σήκωσε τη σημαία του αντάρτικου, βάλλοντας ευθέως εναντίον του προέδρου, θέτοντας ξεκάθαρα θέμα ηγεσίας και βάζοντας τον εαυτό του στην κούρσα της διαδοχής εκείνου που έναν χρόνο νωρίτερα ήταν ο εκλεκτός του. Αυτό ήταν το
κερασάκι στην τούρτα μιας σειράς εσωκομματικών κρίσεων, που οδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον Στέφανο Κασσελάκη, στο να διαλυθεί στα τα εξ ων συνετέθη.
Την κρίση των μαζικών αποχωρήσεων του Οκτωβρίου διαδέχθηκε ένα ιστορικά επεισοδιακό συνέδριο τον Φεβρουάριο, με μια αιφνιδιαστική παρέμβαση αμφισβήτησης του Κασσελάκη από τον Αλέξη Τσίπρα και ένα πρωτοφανές πινγκ πονγκ αντεγκλήσεων με
την Όλγα Γεροβασίλη, που αποσοβήθηκε οριακά στο «παρά ένα», λόγω των επερχόμενων τότε ευρωεκλογών. Οι φωνές
δυσαρέσκειας εντός κόμματος μετατράπηκαν για λίγο σε… μουρμουρητό, όμως δεν σιώπησαν.
Ακολούθησε ένας πολιτκά βαρύς χειμώνας μέσα στον Ιούνιο. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έφερε εκ νέου γκρίνια και αμφισβήτηση του προέδρου που πυροδότησε απολύσεις στελεχών, μανιφέστα από το Σικάγο, έμμεσα πυρά στον Αλέξη Τσίπρα,
αναφορές σε «μαύρο χρήμα» και την αναστολή της καθημερινής έκδοσης της εφημερίδας «Αυγή». Εξελίξεις που διαμόρφωσαν τη σημερινή εικόνα, ενός κόμματος που χτυπιέται ανελέητα στα θυριώδη κύματα της εσωκοματικής τρικυμίας.
Και ίσως όλα αυτά να μην απασχολούσαν κανέναν, παρά μόνο τα μέλη και τους φίλους του, αν αυτό το κόμμα δεν ήταν εκείνο στο οποίο θεσμικά έχει ανατεθεί ο ρόλος του ελέγχου της κυβέρνησης. Όσο και αν ο Στέφανος Κασσελάκης προσπαθεί να επιβάλει για τον εαυτό του τον τίτλο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον οποίο δεν κατέχει αφού δεν είναι βουλευτής, είναι εμφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα, είναι ένα καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί και σίγουρα αδυνατεί να ασκήσει αυτή τη λειτουργία.
Έναν χρόνο μετά, το λαμπερό χαμόγελο με το οποίο μας συστήθηκε ο Στέφανος Κασσελάκης, μιλώντας για καθαρά χέρια, σύνθεση και συνεργασίες, επισκιάζεται από κατηγορίες στελεχών για μαζικές στοχοποιήσεις και δολοφονίες χαρακτήρων, όσων
διαφωνούν μαζί του.
Είναι ο Στέφανος Κασσελάκης και τελικά τι μας είπε; Η αποτίμηση του έργου του από κάποιους, περιλαμβάνει την εισαγωγή νέων αντιλήψεων και φρέσκων ιδεών μακριά από τον ξύλινο πολιτικό λόγο στη δημόσια ζωή. Για άλλους συνοψίζεται περιεκτικά σε αυτό που εύγλωττα διατύπωσε η Όλγα Γεροβασίλη: ο πρόεδρος της διαίρεσης και της αφαίρεσης και όχι της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού.
To άρθρο Στέφανος Κασσελάκης:Ένας χρόνος στον ΣΥΡΙΖΑ – Από την εκλογή στην προεδρία στη νέα εσωκομματική κρίση δημοσιεύτηκε στο NewsIT .