Αποτελούσε σπάνιο είδος ένας φυσικός τενόρος, αφού ένας άνδρας με φυσιολογική ενδοκρινική ωρίμανση είναι αδύνατον να τραγουδήσει σε τέτοιο τονικό ύψος, δεδομένου ότι οι ορμόνες μεγεθύνουν τον λάρυγγα κάνοντας την φωνή πιο χαμηλή κατά την εφηβεία. Το Βατικανό ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής σε αυτή την φρίκη, γιατί αυτό που το ενδιέφερε περισσότερο από τις αθώες παιδικές ψυχές, ήταν η Ευρωπαϊκή λάμψη των χορωδιών του.
Με αυτόν τον τρόπο κατάφερναν να τροφοδοτούνται οι εκκλησιαστικές χορωδίες, αδιαφορώντας για την τύχη των παιδιών, όπου η συντριπτική πλειοψηφία τους είχαν φρικτό τέλος. Αναφέρεται πως ένα ποσοστό 70-80% κατέληγε, είτε από ακατάσχετη αιμορραγία ή επιμόλυνση της χειρουργικής τομής.
Λίγοι έμειναν στην ιστορία σαν λαμπρές προσωπικότητες, όπως παραδείγματος χάριν ο Farinelli κατά κόσμον Carlo Broschi, οι υπόλοιποι στην αφάνεια και στην κοινωνική απομόνωση.
Το βιβλίο αναφέρεται στον τελευταίο εναπομείναντα Καστράτο, που ζει απομονωμένος σε βαθιά γεράματα στην Ταρραγόνα της Ισπανίας και τον προσεγγίζει με σεβασμό ο πρωταγωνιστής του βιβλίου.
Ο συγγραφέας Στάθης Βλαχάκος
Προϊόν μυθοπλασίας και ιστορικά προσαρμοσμένο. Το βιβλίο κυκλοφορεί στην Ελληνική, από τις εκδόσεις 24γράμματα.