Με τίτλο «το σνομπάρισμα του Ρίσι Σούνακ ενισχύει τις ελληνικές ελπίδες για την επιστροφή των Μαρμάρων», ο Observer αναφέρεται στην ελληνική οπτική των εξελίξεων, καθώς όπως σημειώνει, «ένας αέρας αισιοδοξίας διακατέχει το Μουσείο της Ακρόπολης».
Ο διευθυντής του Μουσείου Νίκος Σταμπολίδης δήλωσε στον Observer: «Ήταν μία υπέροχη εβδομάδα. Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι τα γεγονότα προχωρούν και είναι υπέρ μας. Είμαι πολύ αισιόδοξος».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τους τελευταίους 24 μήνες, η προσπάθεια της Ελλάδας για επανένωση των Γλυπτών, που αγοράστηκαν από τον χρεοκοπημένο λόρδο Έλγιν, κάτω από συνθήκες που θεωρήθηκαν στην καλύτερη περίπτωση αμφιλεγόμενες, έχει εξελιχθεί με τρόπο που ούτε ο διευθυντής του μουσείου μπορούσε να φανταστεί.
Η γραβάτα του Καρόλου «σφράγισε κάθε αμφιβολία ότι η διαμάχη είχε ωφελήσει την Αθήνα»
Πέραν της επιστροφής του θραύσματος του Φάγκαν, «πιο έντονη ήταν η απόφαση του βασιλιά Καρόλου να φορέσει μία γραβάτα και ένα μαντήλι στο πέτο με την ελληνική σημαία, καθώς εκφώνησε την εναρκτήρια ομιλία στην COP28 για το κλίμα, γεγονός που σφράγισε κάθε αμφιβολία ότι η διαμάχη είχε ωφελήσει την Αθήνα».
«Σε μία εποχή δραματικής αλλαγής του τοπίου στην πολιτιστική διπλωματία, όταν οι διεκδικήσεις επιστροφής αμφισβητούμενων αντικειμένων αντιμετωπίζονται παγκοσμίως, ήταν δύσκολο να μην δει κανείς ότι η ενδυματολογική επιλογή του μονάρχη έστελνε ένα “σαφές μήνυμα”. Στο τελευταίο επίσημο ταξίδι του στη χώρα όπου γεννήθηκε ο πατέρας του, ο Κάρολος είχε ομολογήσει ότι είχε “βαθιά σχέση” με όλα τα ελληνικά πράγματα και αστειεύτηκε για το “ελληνικό αίμα” του», γράφει.
Η καθηγήτρια του δικαίου της πολιτιστικής κληρονομιάς στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας Ειρήνη Σταματούδη δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα ότι «κανένα χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να ρίξει η ελληνική κυβέρνηση στην εκστρατεία δεν θα βοηθούσε τόσο πολύ».
«Μάννα εξ ουρανού για την Αθήνα»
Στην Ελλάδα, η κατακραυγή για τον Ρίσι Σούνακ που ακύρωσε αιφνιδιαστικά τη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θεωρείται μάννα εξ ουρανού. Έλληνες αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για διπλωματική γκάφα, που όχι μόνο γύρισε μπούμερανγκ, αλλά αποτέλεσε και μια άνευ προηγουμένου ευλογία για μια εκστρατεία που, εν μία νυκτί, έλαβε περισσότερη παγκόσμια δημοσιότητα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Αλλαγή στάσης διαπιστώνεται και σε μέσα ενημέρωσης της Βρετανίας, με αποκορύφωμα τη δήλωση του παρουσιαστή Πιρς Μόργκαν, που δήλωσε ότι πείστηκε από τα επιχειρήματα του Έλληνα πρωθυπουργού περί «κοψίματος» της Μόνα Λίζα στη μέση.
Ο διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης κάνει λόγο για αλλαγή στο συναίσθημα στη Βρετανία που δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη, ενώ παραδέχεται ότι δυσκολεύτηκε να καταλάβει γιατί ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, μιας χώρας με παράδοση στον διάλογο απέφυγε τη συζήτηση με τον Έλληνα ομόλογό του.
«Η Ελλάδα ήταν πολύ ξεκάθαρη», είπε η κ. Σταματούδη, καθώς το μόνο που ζητά είναι τα Γλυπτά που κοσμούσαν τον Παρθενώνα. «Δεν θέλουμε καν την Καρυάτιδα πίσω, γιατί αυτή κοσμούσε το Ερέχθειο», ανέφερε για το άγαλμα που επίσης αφαιρέθηκε από τον Έλγιν και τώρα εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο.
Ο Μητσοτάκης βρήκε σύμμαχο στο πρόσωπο του Όσμπορν
Οι εντάσεις θα καταλαγιάσουν με τον καιρό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει ότι θέλει να αφήσει πίσω τα όσα συνέβησαν με τον Σούνακ, ενώ στο πρόσωπο του προέδρου του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Όσμπορν φαίνεται ότι βρήκε ένα σύμμαχο.
«Την Πέμπτη, καθώς ο καυγάς συνεχίστηκε, ο πρώην καγκελάριος αποκάλυψε ότι, αν μη τι άλλο, το περιστατικό έδωσε την απαραίτητη σαφήνεια για να συνεχιστούν οι “μυστικές” συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με μια δανειακή συμφωνία που θα έβλεπε κάθε είδους θησαυρούς να στέλνονται στο Λονδίνο με αντάλλαγμα τα μάρμαρα να επιστρέφουν στην πατρίδα τους. “Προφανώς ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να λάβουμε ιδιαίτερη υποστήριξη από τη συντηρητική κυβέρνηση”, είπε, αναφερόμενος στον Σουνάκ με ελάχιστα συγκαλυμμένη περιφρόνηση στο podcast του Political Currency.
Λίγοι στην Αθήνα θα είχαν προβλέψει ότι ο θεσμός θα αποτελούσε αιτία αισιοδοξίας στο παρελθόν. Αλλά στο Μουσείο της Ακρόπολης την περασμένη εβδομάδα, ήταν ο Όσμπορν, και το Βρετανικό Μουσείο, που αναπτέρωσαν τις ελπίδες για την επίλυση της πολιτιστικής διαμάχης – σε έναν ορίζοντα που έχει, μόλις, γίνει ορατός, καταλήγει ο Observer.
Μπάνε Πρέλεβιτς: Ο «εκτελεστής» που σούταρε υπέροχα – Η αυτοβιογραφία του