Στο «Μινόρε», που μόλις βγήκε στις αίθουσες από τη Feelgood, μυστηριώδη πλάσματα εισβάλλουν σε ένα ελληνικό λιμάνι, ενώ μια παρέα από απροσάρμοστους ρεμπέτες αναμειγνύεται με τουρίστες την ίδια στιγμή που body builder ενώνουν τις δυνάμεις τους με Ελληνίδες γιαγιάδες για να σώσουν την πόλη, σε αυτή την ταινία που συνδυάζει τα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας με το καλτ αλλά και με τις αναγκαίες δόσεις μαύρου χιούμορ να δίνουν τον τόνο… Ίσως, άλλωστε, όπως επισημαίνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης αυτός να είναι ο δικός μας τρόπος να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα, είτε πρόκειται για την πανδημία, είτε για τις οικονομικές κρίσεις.
«Παρ’ όλη την πλούσια κληρονομιά της Ελλάδας στη μυθολογία και τις δεισιδαιμονίες, η απουσία ταινιών με παράξενα πλάσματα σε μυθικές περιπέτειες είναι σχεδόν απόλυτη (με την εξαίρεση της υπέροχης καλτ κωμωδίας του Πάνου Κούτρα, Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά» σημειώνει χαρακτηριστικά. «Ελπίζω η ταινία Μινόρε να το αλλάξει αυτό!» καταλήγει.
Από το προνομιακό πόστο του καλλιτέχνη-υπεύθυνου των VFX σε ταινίες κορυφαίων σκηνοθετών με αντίστοιχη σφραγίδα στο είδος όπως ο Σπίλμπεργκ και ο Ντελ Τόρο ο Κουτσολιώτας όχι μόνο έχει εμπνευστεί από το όραμά τους, αλλά δείχνει να γνωρίζει σε βάθος τι χρειάζεται για τα πρωτοκλασάτα εικαστικά των χολιγουντιανών ταινιών.
«Αποστολή μου είναι να μεταφέρω όλη τη γνώση μου από τις μεγάλες παραγωγές των στούντιο και να την εφαρμόσω για να ρίξω φως στο ξεχωριστό είδος ιστοριών που πηγάζουν από την ελληνική κληρονομιά μου» τονίζει χαρακτηριστικά.
Δεν μπορούμε να μην τον ρωτήσουμε αν ακούγεται τελικά ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας το να βρεθεί από ένα δωμάτιο στην Ελλάδα στα μεγάλα στούντιος και να ακολουθήσει το όνειρό του για να πάρουμε την απάντηση πως «αν δεν είχαμε φτύσει αίμα στο δρόμο , θα ήταν παραμύθι και σίγουρα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και σίγουρα η ζωή θα ήταν πολύ πιο εύκολη χωρίς το όνειρο».
Παρά το νεαρό της ηλικίας του ο Κωνσταντίνος Κουτσολιώτας έχει πάνω από 15 χρόνια εμπειρίας σε διεθνείς παραγωγές. Με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία, την Ελλάδα και το Τορόντο, έχει εργαστεί ως καλλιτέχνης-υπεύθυνος των VFX σε δεκάδες απαιτητικές παραγωγές όπως το Cabinet Of Curiosities του Guillermo del Toro και τα Nightmare Alley, West Side Story, 1917, The Old Guard, X-Men, Guardians Of The Galaxy και οι 300, καθώς και σε πολλά διαφημιστικά για πελάτες όπως οι Saatchi & Saatchi, Burberry, Versace κ.α. Η ταινία «Μινόρε» είναι η τρίτη ταινία του, μετά τις βραβευμένες ταινίες The Fear Of Looking Up και Ο Χειμώνας. Πρόσφατα σκηνοθέτησε το God’s Soldiers, ένα δίπτυχο ιστορικό ντοκιμαντέρ για την Πολιορκία της Μάλτας για το PBS/Discovery Channel. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους του “Μινόρε” συναντάμε Έλληνες και ξένους ηθοποιούς όπως τους Νταβίντ Τούτσι, Αλεξάντερ, Απόλλων Μπόλλας, Νικόλας Μπράβος, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία-Νεφέλη Δούκα, Μελέτης Γεωργιάδης, Igor Gorewicz, Ιωάννης Χατζηγιάννης, Ελευθερία Κόμη, Χρήστος Κοντογεώργης, Μάκης Παπαδημητράτος, Έφη Παπαθεοδώρου, Κωνσταντίνος Συμσιρής, Γιάννης Ζουγανέλης, Χρήστος Κάλοου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Θάνος Αλεξίου.
Θάνατος στο νορμάλ
«Υπάρχουν κάποιες φορές που δουλεύεις σε ταινίες τεράστιων προϋπολογισμών και βλέπεις ότι μάλλον τις έχει γράψει ένας 15 χρόνος και τις έχει σκηνοθετήσει ένας 13 χρόνος. Δεν εξηγείται αλλιώς. Ή ότι ο σκηνοθετης έχει την καλύτερη διάθεση και κάνει το παν αλλά το studio από πίσω διατάζει και εκτελεί» σχολιάζει όταν τον ρωτάμε πότε ακριβώς κατάλαβε ότι μπορεί να κάνει ταινίες οχι μόνο ως κινηματογραφιστής αλλά και ως σκηνοθέτης και με τους δικούς του όρους.
«Τυχαίνει να διαβάζεις εκείνη την περίοδο και το ”Rebel without a crew” του Robert Rodriguez και γίνεται το κακό! Ποσό δύσκολο μπορεί να είναι να κανεις μια indie ταινία; Πολύ! Πολύ πολύ πολύ! Αλλά κουράγιο να έχεις και όλα γίνονται! Κουράγιο και καλή παρεα! Με την Ελιζαμπεθ, τέσσερα φιλμ μετά ειναι πια τρόπος ζωής» τονίζει με όλη την παραφορά και τον ενθουσιασμό που του προκαλεί η σκέψη του να δημιουργεί ο ίδιος ένα τέτοιο εγχείρημα.
Όσο για τον τίτλο της ταινίας «Μινόρε», μας λέει ότι για εκείνον «Μινόρε» θα είναι πάντα το «Μινόρε της Αυγής» του Μίνωα Μάτσα. «Ήμουν πολύ μικρός και δεν θυμάμαι το όνομα της αλλα ακόμη θυμάμαι τους στιχους του τραγουδιού και την φωνή της. Μια πανέμορφη κυρία συνοδευόμενη από δυο μπουζούκια, βράδυ, δίπλα σε μια φωτιά στην παραλία του Πλαταμώνα. Οικογενειακή φίλη των γονιών μου! Ήταν κάτι μαγικό!»
Βέβαια, λέει ότι σε αντίθεση με «ο,τι νομίζουμε ο αρχικός τίτλος του Μινόρε ήταν ”Μινόρε της Λαμίας!”Μπορεί το μεγαλο τερατάκι μας να είναι λοβκραφτιανο αλλά τα μικροτερα πλασματάκια είναι μπλε κακά μάτια με πλοκάμια! Κατευθείαν από τις ιστορίες της γιαγιάς μου! Πραγματικα με παραξενεύει που έχουμε τέτοια πληθώρα φανταστικών μύθων και τεράτων και τόσο μικρό εγχώριο αριθμό ταινιών του φανταστικού!».
Δεν μπορεί να αρνηθεί ότι αγαπάει τα καλτ references αλλά δεν ήταν εσκεμμένη η τιμή που δόθηκε σε αυτές τις μορφές που έχουν τιμήσει με τον τρόπο τους άλλοι σκηνοθέτες όπως ο Ταραντίνο.
«Μεγάλωσα διαβάζοντας ιστορίες μυστήριου και φαντασίας, λάτρευα τα Β movies, τις ταινιες των 70s και 80s και είχα την ευτυχία στο χωρο που έκανα ελεύθερο σχέδιο να την μοιραζόμαστε με μια ρεμπέτικη παρέα που έπαιζε την ίδια ώρα που εμείς σχεδιάζαμε το μοντέλο! Ήταν μια απίστευτη ατμόσφαιρα που νομίζω έμεινε στο DNA μου! Όποτε και να μην θέλω αυτό είναι που βγήκε στο Μινόρε!» καταλήγει εξηγώντας τη σύνδεση του με αυτές τις μορφές.
Ωστόσο, δεν δέχεται ότι μιλάει με για «παράξενα» όντα. «Αρκεί να κοιτάξετε γύρω σας για να συνειδητοποιήσετε ότι αν είσαι νορμάλ σε αυτό τον κόσμο που ζούμε, κάτι δεν πάει καλά μαζί σου” για να συμπληρώσει πως ”Με φοβίζει το νορμάλ!” Οι weird είναι οι καλύτεροι άνθρωποι και οι μόνοι με τους οποίους θέλω να κάνω παρέα».
Οι βιβλιοφιλικές αναφορές δεν γίνεται να απουσιάζουν αφού έχει διαβάσει από το Λάβκραφτ και Χόντγκσον έως Πόε και Στίβεν Κινγκ. «Ίσως να ήταν η ηλικία αλλά για μένα κανένας δεν ξεπέρασε τον ρομαντισμό του Πόε και τον τρόμο του άγνωστου του Λάβκραφτ! Επισης λατρευω τον τρόπο που αυτοί οι δυο γράφουν! Χωρίς αυτούς ο κόσμος του φανταστικού σε κάθε medium σίγουρα θα ήταν πολύ πιο φτωχός» υποστηρίζει.
Το «Μινόρε» έχει βγει ήδη στις αίθουσες αλλά η φιλοδοξία του είναι να μη μείνει μόνο εκεί. «Το Μινορακι μας αυτήν της στιγμή εχει ξεπεράσει καθε φιλοδοξία μας! Αφού έκανε μια παγκόσμια πορεία στα μεγαλύτερα φεστιβαλ φαντασίας ανα τον κόσμο, κατέληξε στο Rotterdam International, κάτι πραγματικά πρωτάκουστο για ταινία αυτού του είδους! Στο εξωτερικό την διανομή την διαχειρίζεται η Ravenbanner και τα πάμε τόσο καλά που μας κυνηγάμε για να κάνουμε το Μινόρε 2! Στους ελληνικούς κινηματογράφους η ταινία φέρει τη σφραγίδα της Feelgood! Είναι σαν παραμύθι για μένα!».
Ειδήσεις σήμερα:
Με πέντε μαχαιριές σκότωσε την Κυριακή ο 39χρονος έξω από το ΑΤ των Αγίων Αναργύρων
Φωτιά μετά από έκρηξη σε κτίριο στην Κωνσταντινούπολη – Τουλάχιστον 15 νεκροί και 8 τραυματίες
Αποφυλακίστηκε η μητέρα της 12χρονης από τον Κολωνό – Δείτε βίντεο
Τίνα Μανδηλαρά