Το έργο, μια συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με την Εθνική Λυρική Σκηνή, δημιουργήθηκε μέσα από την συνεργασία της Ομάδας Μουσικού Θεάτρου Ραφή με το μουσικό σύνολο Oros Εnsemble, τον συνθέτη Αποστόλη Κουτσογιάννη, τον ποιητή Μάριο Χατζηπροκοπίου και τον εικαστικό Πέτρο Τουλούδη.
Η παράσταση φωτίζει στιγμές από τη ζωή των Κουταλιανών, όπως ονομάστηκαν οι μικρασιάτες μασίστες σε διάφορες ιστορικές περιόδους: o μυθικός Παναγής Κουταλιανός και ο απόγονός του Δημήτρης, ο Χάρης Καρπόζηλος και o Γιάννης Κεσκελίδης ή Σαμψών, ο γίγαντας του ελληνικού κατς «Αττίλιο» ή «Ασιάτης» (sic), που τέμνουν ακόμα την ιστορική μας μνήμη ως υπόμνηση καθώς στα χωράφια, στις πλατείες, στους καλογυαλισμένους μυς και τις αλυσίδες τους προβάλλαμε τους πόθους για τις συλλογικές μας νίκες –και τις ήττες μας.
Μέσα από τον θρυλικό βίο αυτών των προσώπων, αναδύεται με αλληγορικό τρόπο η μετάβαση από τα τέλη του 19ου στις αρχές του 20ού αιώνα, με τους αλλεπάλληλους εκτοπισμούς, τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα ασφυκτικά πλέον σύνορα του νεοελληνικού κράτους. Κι αν το πεπρωμένο των ηρώων είναι ο διαρκής αγώνας μέχρι την τελική νίκη, γι’ αυτούς τους Μικρασιάτες «γίγαντες με τα πήλινα πόδια» η μοίρα ήταν, λίγο έως πολύ, προδιαγεγραμμένη, όπως η έκπτωτη αυτοκρατορία που τους ξέβρασε. Από τη ρώμη της νιότης και την παγκόσμια φήμη στο εύθραυστο σώμα του γήρατος: σε μια βαμμένη γενειάδα πρώην υπερανθρώπου που περιμένει κέρματα, πριν ταφεί στη λήθη.
Μπαϊρακτάρ: Θα συνεχίσουμε πεισματικά τις έρευνες στη «Γαλάζια Πατρίδα»