Πρόκειται για μια συνύπαρξη ή αλλιώς έναν εποικοδομητικό διάλογο ανάμεσα στο αρχαίο κείμενο του Ευριπίδη και ένα σύγχρονο, τα οποία πλέκονται αρμονικά υπογραμμίζοντας, με εντυπωσιακό τρόπο, τη διαχρονικότητα των μηνυμάτων του αρχαίου δράματος το οποίο, σύμφωνα με τον διάσημο σκηνοθέτη και συγγραφέα «μοιάζει με ένα ζευγάρι γυαλιά που φορώντας το μπορούμε να καταλάβουμε τον κόσμο καλύτερα.»
H «Εκάβη» του Ευριπίδη είναι μια πρώην βασίλισσα από την Τροία που έχασε τον τα παιδιά της, τον άνδρα της, την ελευθερία της και προκειμένου να πάρει εκδίκηση μεταμορφώνεται σε σκύλο με φλογερά μάτια. Η Νάντια, η ηρωίδα του Τιάγκο Ροντρίγκες είναι μια σημερινή γυναίκα, ηθοποιός στο επάγγελμα, που την περίοδο κάνει πρόβες για την «Εκάβη» αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή ιδιωτική πρόκληση: Ο έφηβος γιος της, ο οποίος βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού, υφίσταται κακοποίηση από το ίδρυμα που φιλοξενείται. Η ίδια παίρνει τη γενναία απόφαση να ξεσκεπάσει δημοσίως την υποκρισία του ιδρύματος και να διεκδικήσει δικαιοσύνη για το παιδί της.
Διαβάζοντας κανείς την περίληψη της πλοκής της παράστασης αντιλαμβάνεται αμέσως τα κοινά στοιχεία που συνδέουν άρρηκτα τις δύο ιστορίες και διαπιστώνει, για μία ακόμη φορά, αυτό που με νόημα υπογραμμίζει ο Πορτογάλος σκηνοθέτης, ότι το αρχαίο δράμα και ιδιαιτέρως ο Ευριπίδης «θέτει τα θεμέλια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου», μιας δικαιοσύνης την οποία αξίζουν όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως προέλευσης και εποχής.
Η παράσταση τονίζει επίσης πως παρά το πέρασμα των αιώνων και την εξέλιξη των κοινωνιών η αποτυχία της απονομής δικαιοσύνης συνεχίζει να υφίσταται με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αναγκάζονται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους: «Κλέβω από την αρχαία τραγωδία αυτό που χρειάζομαι για να μιλήσω για όσα με απασχολούν. Έχω την ανάγκη να διηγηθώ ιστορίες ως ένας πολίτης που ζει στο σύγχρονο κόσμο. Και το έλλειμμα δικαιοσύνης είναι ένας κοινός παρονομαστής για τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η αναγνώριση αυτής της προβληματικής συνθήκης είναι και η αναγνώριση της ανθρώπινης πλευράς των πραγμάτων. Η τραγωδία μας βοηθάει να καταλάβουμε ποιος είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε» εξήγησε ο καταξιωμένος σκηνοθέτης κατά την συνέντευξη τύπου που διοργανώθηκε, προ ημερών, στη Γαλλική Πρεσβεία.
Αξίζει να σημειωθεί πως η πρεμιέρα της παράστασης, η οποία έγινε στα τέλη Ιουνίου, στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, το οποίο διευθύνει ο Ροντρίγκες, έτυχε θερμότατης υποδοχής από κοινό και κριτικούς, με τα σχόλια να είναι διθυραμβικά. Τώρα ήρθε η σειρά του ελληνικού κοινού να απολαύσει αυτό το σύγχρονο θεατρικό μανιφέστο που έχει τις ρίζες του στο αρχαία δράμα, επικεντρώνεται στην κακοποίηση των ευάλωτων ομάδων και ζητά μετ’ επιτάσεως το αυτονόητο: Δικαιοσύνη!
Αναστασία Κουκά