Στον πυρήνα της αφήγησης, το «ρούχο» -με κάθε συμβολική και τελετουργική σημασία του- περνά από γενιά σε γενιά, από τα χέρια της γιαγιάς, στην κόρη και την εγγονή. Η ζωή της πρώτης σημαδεύεται από τη Μικρασιατική Καταστροφή, της δεύτερης από την Κατοχή και τον Εμφύλιο, της τρίτης από τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση. Παρόλ’ αυτά, δεν υπάρχει τίποτα ακαδημαϊκό ή θεωρητικό, «στεγνό» στο κείμενο της Φακίνου. Αντιθέτως, η πολυβραβευμένη συγγραφέας αφηγείται την επίσημη, τη «μεγάλη» ιστορία, μέσα από τα βιώματα, ενίοτε και τα τραύματα, των μεμονωμένων πλην αλληλοσυνδεδεμένων πρωταγωνιστριών της. Κατ’ αυτό τον τρόπο «Το έβδομο ρούχο» περιστρέφεται γύρω από αληθινά γεγονότα, χωρίς όμως να εγκλωβίζεται σε αυτά, καθώς ανάμεσα στις γραμμές παρεισφρέουν συμβάντα όπως πχ ένας φόνος που τινάζει στον αέρα κάθε κανονικότητα και κάθε βεβαιότητα. Όσο για το ίδιο το «έβδομο ρούχο», ταξιδεύει, αναζητείται εναγωνίως και χάνεται στην αέναη περιπέτεια του χρόνου.
Αυτή την Κυριακή, μη χάσετε μαζί με το ΘΕΜΑ το σπουδαίο μυθιστόρημα της Ευγενίας Φακίνου «Το έβδομο ρούχο».