Οι θεατές θα κάνουν ένα ταξίδι στο παρελθόν, στην επταετία που σημάδεψε τη χώρα μας, μέσα από τα μάτια ενός 8χρονου κοριτσιού. Πρόκειται για μια παράσταση για τη συλλογική μνήμη, την αξία της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μα και για το τίμημα που πληρώνουν όσοι μάχονται για τα ιδανικά τους ενάντια σε ένα ανελεύθερο καθεστώς.
Η Άννα ονειρεύεται το πάρτι γενεθλίων της και πολλά-πολλά πολύχρωμα μπαλόνια. Όμως, μπαμ! Ένας ξερός κρότος την ξυπνά. Μήπως έσκασαν τα μπαλόνια της; Όχι, όχι, τα μπαλόνια είναι στη θέση τους, όμως το πάρτι της δεν μπορεί να γίνει. Έχει ξημερώσει 21η Απριλίου 1967. Η ζωή της αναποδογυρίζει: οι γονείς της είναι αναστατωμένοι, αγαπημένοι φίλοι κρύβονται, συλλαμβάνονται ή φεύγουν, τα παιδιά πρέπει να προσέχουν τι λένε. Και ο αγαπημένος της νονός, που κάθε τόσο «τακτοποιεί» μαζί της το «συρταράκι» με τις μπερδεμένες σκέψεις, φυλακίζεται. Στα επτά χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών που ακολουθούν, η Άννα θα ζήσει σε ένα καθεστώς ανελευθερίας και φόβου μεγαλώνοντας πριν την ώρα της, βιώνοντας όλες τις συνέπειες της νέας πολιτικής κατάστασης στη ζωή της. Το μικρό κοριτσάκι ωριμάζει, αμφισβητεί, αντιδρά, αντιστέκεται και μεταμορφώνεται σε μια 15χρονη κοπέλα που ξέρει τι σημαίνει αγωνίζομαι για τα πιο υψηλά ιδανικά: για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1923 στην Αθήνα, σε μια «διαφορετική» και πολυπολιτισμική οικογένεια, γεγονός που καθόρισε την προσωπικότητα, τη ζωή και το έργο της. Η μητέρα της ήταν Γαλλίδα από τη Σενεγάλη και ο πατέρας της από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Έζησαν μαζί στην Κωνσταντινούπολη, στην Οδησσό και στην Αθήνα και έκαναν τρεις κόρες, τη Νινέτ, την Ειρήνη και τη Ζωρζ, τις οποίες μεγάλωσαν με ελεύθερο πνεύμα, ανεξαρτησία, δύναμη και πείσμα στη συντηρητική ελληνική κοινωνία του 1930. Η Ζωρζ τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Ελλάδα. Στη διάρκεια του πολέμου συμμετείχε στην Αντίσταση και στην ΕΠΟΝ, ενώ στην Κατοχή παρακολούθησε τη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Το 1947 αναγκάστηκε να φύγει εξόριστη για το Παρίσι όπου γνώρισε σημαντικούς ανθρώπους, όπως τον Κώστα Αξελό, τη Μελίνα Μερκούρη, τον Μαρσέλ Μαρσό αλλά και τον μετέπειτα άντρα της, Μαρσέλ Καρακώστα, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Αλέξη και τη Μελίνα Καρακώστα.
Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε να παίζει στο θέατρο μέχρι την εποχή της δικτατορίας, οπότε μαζί με φίλους της ηθοποιούς αποφάσισαν να κάνουν παθητική αντίσταση και να μην ξαναπαίξουν στο θέατρο. Το καλοκαίρι εκείνο, στερημένη από κάποια μορφή έκφρασης, άρχισε να γράφει το πρώτο της μυθιστόρημα, τον Θησαυρό της Βαγίας. Μετά τη μεγάλη επιτυχία του πρώτου της βιβλίου, η Ζωρζ Σαρή αποφάσισε να αφιερωθεί στο γράψιμο, το οποίο υπηρέτησε πιστά ως το τέλος της ζωής της τον Ιούνιο του 2012. Υπήρξε πολυγραφότατη. Έγραψε 21 μυθιστορήματα για παιδιά και νέους αλλά και πολλές παιδικές ιστορίες και παραμύθια, μυθιστορήματα για μεγάλους και ένα παιδικό έργο για το θέατρο. Το όνομα της Ζωρζ Σαρή έχει συνδεθεί με τη λογοτεχνία του τόπου μας και έχει σφραγίσει τη σύγχρονη ελληνική παιδική λογοτεχνία.
Η παράσταση «Τα Γενέθλια», όπως όλες οι παραγωγές της παιδικής και εφηβικής σκηνής του Εθνικού Θεάτρου τη θεατρική περίοδο 2024-25, πλαισιώνεται από ανοιχτό εργαστήριο. Με τίτλο «Επτά γενέθλια ή 2651 ημέρες» – Δραματοποιώντας την Ιστορία/Θέατρο και Ιστορία Μέσης Εκπαίδευσης, το εργαστήριο ανοίγει έναν διάλογο τόσο με το εμβληματικό μυθιστόρημα όσο και με την ομώνυμη παράσταση, πάνω στις θεματικές της συλλογικής μνήμης, της ελευθερίας και του μέλλοντος της δημοκρατίας. Ένα συναρπαστικό θεατρικό ταξίδι στην πρόσφατη ελληνική Ιστορία και συγκεκριμένα στη δύσκολη επταετία της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, για μαθητές Α’, Β΄ και Γ’ Γυμνασίου. Συντονίζει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Άρης Λάσκος.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο 16:30
Κυριακή 11.30 & 15.00
«Περιορισμένη» η χερσαία εισβολή στον Λίβανο, λέει το Ισραήλ – Μυστήριο για την αντεπίθεση του Ιράν
Σε δύο μέτωπα συνεχίζεται η μάχη με τη φωτιά στο Ξυλόκαστρο – Παραμένει κλειστή η Αθηνών-Πατρών